தாண் வம்சத்தானாகிய சோரா ஊரானான ஒரு
மனுஷன் இருந்தான்; அவன் பேர் மனோவா;
அவன் மனைவி பிள்ளைபெறாத
மலடியாயிருந்தாள்.
கர்த்தருடைய
தூதனானவர் அந்த ஸ்திரீக்குத் தரிசனமாகி,
அவளை நோக்கி: இதோ, பிள்ளைபெறாத
மலடியான நீ கர்ப்பந்தரித்து, ஒரு
குமாரனைப் பெறுவாய்.
ஆதலால்
நீ திராட்சரசமும் மதுபானமும் குடியாதபடிக்கும், தீட்டானது ஒன்றும் புசியாதபடிக்கும் எச்சரிக்கையாயிரு.
நீ கர்ப்பந்தரித்து, ஒரு குமாரனைப் பெறுவாய்;
அவன் தலையின்மேல் சவரகன் கத்தி படலாகாது;
அந்தப் பிள்ளை பிறந்ததுமுதல் தேவனுக்கென்று
நசரேயனாயிருப்பான்; அவன் இஸ்ரவேலைப் பெலிஸ்தரின்
கைக்கு நீங்கலாக்கி ரட்சிக்கத் தொடங்குவான் என்றார்.
அப்பொழுது
அந்த ஸ்திரீ தன் புருஷனிடத்தில்
வந்து: தேவனுடைய மனுஷன் ஒருவர் என்னிடத்தில்
வந்தார்; அவருடைய சாயல் தேவனுடைய
தூதரின் சாயலைப்போல மகா பயங்கரமாயிருந்தது; எங்கேயிருந்து
வந்தீர் என்று நான் அவரிடத்தில்
கேட்கவில்லை; அவர் தம்முடைய நாமத்தை
எனக்குச் சொல்லவுமில்லை.
அவர் என்னை நோக்கி: இதோ,
நீ கர்ப்பந்தரித்து, ஒரு குமாரனைப் பெறுவாய்;
ஆதலால் நீ திராட்சரசமும் மதுபானமும்
குடியாமலும், தீட்டானது ஒன்றும் புசியாமலும் இரு;
அந்தப் பிள்ளை பிறந்தது முதல்
தன் மரணநாள்மட்டும் தேவனுக்கென்று நசரேயனாயிருப்பான் என்று சொன்னார் என்றாள்.
அப்பொழுது
மனோவா கர்த்தரை நோக்கி விண்ணப்பம்பண்ணி: ஆ,
என் ஆண்டவரே, நீர் அனுப்பின தேவனுடைய
மனுஷன் மறுபடியும் ஒரு விசை எங்களிடத்தில்
வந்து, பிறக்கப்போகிற பிள்ளைக்காக நாங்கள் செய்யவேண்டியதை எங்களுக்குக்
கற்பிப்பாராக என்று வேண்டிக்கொண்டான்.
தேவன் மனோவாவின் சத்தத்துக்குச் செவிகொடுத்தார்; அந்த ஸ்திரீ வயல்வெளியில்
இருக்கும்போது தேவனுடைய தூதனானவர் திரும்பவும் அவளிடத்தில் வந்தார்; அப்பொழுது அவள் புருஷனாகிய மனோவா
அவளோடே இருக்கவில்லை.
ஆகையால்
அந்த ஸ்திரீ சீக்கிரமாய் ஓடி,
இதோ, அன்று என்னிடத்தில் வந்தவர்
எனக்குத் தரிசனமானார் என்று தன் புருஷனுக்கு
அறிவித்தாள்.
அப்பொழுது
மனோவா எழுந்திருந்து, தன் மனைவியின் பின்னாலே
போய், அவரிடத்துக்கு வந்து: இந்த ஸ்திரீயோடே
பேசினவர் நீர்தானா என்று அவரிடத்தில் கேட்டான்;
அவர் நான்தான் என்றார்.
அப்பொழுது
மனோவா: நீர் சொன்ன காரியம்
நிறைவேறும்போது, அந்தப் பிள்ளையை எப்படி
வளர்க்கவேண்டும், அதை எப்படி நடத்தவேண்டும்
என்று கேட்டான்.
கர்த்தருடைய
தூதனானவர் மனோவாவை நோக்கி: நான்
ஸ்திரீயோடே சொன்ன யாவற்றிற்கும், அவள்
எச்சரிக்கையாயிருந்து,
திராட்சச்செடியிலே
உண்டாகிறதொன்றும் சாப்பிடாமலும், திராட்சரசமும் மதுபானமும் குடியாமலும், தீட்டானதொன்றும் புசியாமலும், நான் அவளுக்குக் கட்டளையிட்டதையெல்லாம்
கைக்கொள்ளக்கடவள் என்றார்.
அப்பொழுது
மனோவா கர்த்தருடைய தூதனை நோக்கி: நாங்கள்
ஒரு வெள்ளாட்டுக்குட்டியை உமக்காகச் சமைத்துக்கொண்டுவருமட்டும் தரித்திரும் என்றான்.
கர்த்தருடைய
தூதனானவர் மனோவாவை நோக்கி: நீ
என்னை இருக்கச் சொன்னாலும் நான் உன் உணவைப்
புசியேன்; நீ சர்வாங்க தகனபலி
இடவேண்டுமானால், அதை நீ கர்த்தருக்குச்
செலுத்துவாயாக என்றார். அவர் கர்த்தருடைய தூதன்
என்று மனோவா அறியாதிருந்தான்.
அப்பொழுது
மனோவா கர்த்தருடைய தூதனை நோக்கி: நீர்
சொன்ன காரியம் நிறைவேறும்போது, நாங்கள்
உம்மைக் கனம்பண்ணும்படி, உம்முடைய நாமம் என்ன என்று
கேட்டான்.
அதற்குக்
கர்த்தருடைய தூதனானவர்: என் நாமம் என்ன
என்று நீ கேட்க வேண்டியது
என்ன? அது அதிசயம் என்றார்.
மனோவா போய், வெள்ளாட்டுக்குட்டியையும், போஜனபலியையும் கொண்டுவந்து,
அதைக் கன்மலையின்மேல் கர்த்தருக்குச் செலுத்தினான்; அப்பொழுது மனோவாவும் அவன் மனைவியும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கையில்,
அதிசயம் விளங்கினது.
அக்கினிஜுவாலை
பலிபீடத்திலிருந்து வானத்திற்கு நேராக எழும்புகையில், கர்த்தருடைய
தூதனானவர் பலிபீடத்தின் ஜுவாலையிலே ஏறிப்போனார்; அதை மனோவாவும் அவன்
மனைவியும் கண்டு, தரையிலே முகங்குப்புற
விழுந்தார்கள்.
பின்பு
கர்த்தருடைய தூதனானவர் மனோவாவுக்கும் அவன் மனைவிக்கும் காணப்படவில்லை;
அப்பொழுது அவர் கர்த்தருடைய தூதன்
என்று மனோவா அறிந்து,
தன் மனைவியைப் பார்த்து: நாம் தேவனைக் கண்டோம்,
சாகவே சாவோம் என்றான்.
அதற்கு
அவன் மனைவி: கர்த்தர் நம்மைக்
கொன்றுபோடச் சித்தமாயிருந்தால், அவர் நம்முடைய கையிலே
சர்வாங்க தகனபலியையும் போஜனபலியையும் ஒப்புக்கொள்ளமாட்டார், இவைகளையெல்லாம் நமக்குக் காண்பிக்கவுமாட்டார், இவைகளை நமக்கு அறிவிக்கவுமாட்டார்
என்றாள்.
பின்பு
அந்த ஸ்திரீ ஒரு குமாரனைப்
பெற்று, அவனுக்குச் சிம்சோன் என்று பேரிட்டாள்; அந்தப்
பிள்ளை வளர்ந்தது; கர்த்தர் அவனை ஆசீர்வதித்தார்.
அவன் சோராவுக்கும் எஸ்தாவோலுக்கும் நடுவிலுள்ள தாணின் பாளயத்தில் இருக்கையில்
கர்த்தருடைய ஆவியானவர் அவனை ஏவத்துவக்கினார்.
சிம்சோன்
திம்னாத்துக்குப் போய், திம்னாத்திலே பெலிஸ்தரின்
குமாரத்திகளில் ஒரு பெண்ணைக் கண்டு,
திரும்ப
வந்து, தன் தாயையும் தகப்பனையும்
நோக்கி: திம்னாத்திலே பெலிஸ்தரின் குமாரத்திகளில் ஒரு பெண்ணைக் கண்டேன்;
அவளை எனக்குக் கொள்ளவேண்டும் என்றான்.
அப்பொழுது
அவன் தாயும் அவன் தகப்பனும்
அவனை நோக்கி: நீ போய்,
விருத்தசேதனமில்லாத பெலிஸ்தரிடத்தில் ஒரு பெண்ணைக் கொள்ளவேண்டியதென்ன?
உன் சகோதரரின் குமாரத்திகளிலும், எங்கள் ஜனமனைத்திலும் பெண்
இல்லையா என்றார்கள். சிம்சோன் தன் தகப்பனை நோக்கி:
அவள் என் கண்ணுக்குப் பிரியமானவள்,
அவளையே எனக்குக் கொள்ளவேண்டும் என்றான்.
அவன் பெலிஸ்தரிடத்தில் குற்றம் பிடிக்க முகாந்தரம்
உண்டாகும்படி, இது கர்த்தரின் செயல்
என்று அவன் தாயும் தகப்பனும்
அறியாதிருந்தார்கள்; அக்காலத்திலே பெலிஸ்தர் இஸ்ரவேலை ஆண்டார்கள்.
அப்படியே
சிம்சோனும் அவன் தாயும் தகப்பனும்
திம்னாத்துக்குப் போகப் புறப்பட்டார்கள்; அவர்கள்
திம்னாத் ஊர் திராட்சத்தோட்டங்கள் மட்டும்
வந்தபோது, இதோ, கெர்ச்சிக்கிற பாலசிங்கம்
ஒன்று அவனுக்கு எதிராக வந்தது.
அப்பொழுது
கர்த்தருடைய ஆவி அவன்மேல் பலமாய்
இறங்கினதினால், அவன் தன் கையில்
ஒன்றும் இல்லாதிருந்தும், அதை ஒரு ஆட்டுக்குட்டியைக்
கிழித்துப்போடுகிறதுபோல் கிழித்துப்போட்டான்; ஆனாலும் தான் செய்ததை
அவன் தன் தாய் தகப்பனுக்கு
அறிவிக்கவில்லை.
அவன் போய் அந்தப் பெண்ணோடே
பேசினான்; அவள் சிம்சோனின் கண்ணுக்குப்
பிரியமாயிருந்தாள்.
சில நாளைக்குப்பின்பு, அவன் அவளை விவாகம்பண்ணத்
திரும்பிவந்து, சிங்கத்தின் உடலைப் பார்க்கிறதற்கு வழிவிலகிப்
போனான்; இதோ, சிங்கத்தின் உடலுக்குள்ளே
தேனீக்கூட்டமும் தேனும் இருந்தது.
அவன் அதைத் தன் கைகளில்
எடுத்து, சாப்பிட்டுக்கொண்டே நடந்து, தன் தாய்தகப்பனிடத்தில்
வந்து, அவர்களுக்கும் கொடுத்தான்; அவர்களும் சாப்பிட்டார்கள்; ஆனாலும் தான் அந்தத்
தேனைச் சிங்கத்தின் உடலிலே எடுத்ததை அவர்களுக்கு
அறிவிக்கவில்லை.
அவன் தகப்பன் அந்தப் பெண்
இருக்கும் இடத்தில் போனபோது, சிம்சோன் அங்கே விருந்துசெய்தான்; வாலிபர்
அப்படிச் செய்வது வழக்கம்.
அவர்கள்
அவனைக் கண்டபோது, அவனோடேகூட இருக்கும்படி முப்பது தோழரை அவனிடத்தில்
கொண்டுவந்தார்கள்.
சிம்சோன்
அவர்களை நோக்கி: ஒரு விடுகதையை
உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்; அதை நீங்கள் விருந்துண்கிற
ஏழுநாளைக்குள்ளே கண்டுபிடித்து எனக்கு விடுவித்தால், நான்
உங்களுக்கு முப்பது துப்பட்டிகளையும் முப்பது
மாற்று வஸ்திரங்களையும் கொடுப்பேன்.
அதை எனக்கு விடுவிக்காதேபோனால், நீங்கள்
எனக்கு முப்பது துப்பட்டிகளையும் முப்பது
மாற்று வஸ்திரங்களையும் கொடுக்கவேண்டும் என்றான். அதற்கு அவர்கள்: உன்
விடுகதையைச் சொல்லு; நாங்கள் அதைக்
கேட்கட்டும் என்றார்கள்.
அப்பொழுது
அவன்: பட்சிக்கிறவனிடத்திலிருந்து பட்சணமும், பலவானிடத்திலிருந்து மதுரமும் வந்தது என்றான்; அந்த
விடுகதை அவர்களால் மூன்று நாள்மட்டும் விடுவிக்கக்கூடாதே
போயிற்று.
ஏழாம்நாளிலே
அவர்கள் சிம்சோனின் பெண்சாதியைப் பார்த்து: உன் புருஷன் அந்த
விடுகதையை எங்களுக்கு விடுவிக்கும்படிக்கு நீ அவனை நயம்பண்ணு;
இல்லாவிட்டால் நாங்கள் உன்னையும் உன்
தகப்பன் வீட்டையும் அக்கினியால் சுட்டெரித்துப்போடுவோம்; எங்களுக்குள்ளவைகளைப் பறித்துக்கொள்ளவா எங்களை அழைத்தீர்கள் என்றார்கள்.
அப்பொழுது
சிம்சோனின் பெண்சாதி அவனுக்கு முன்பாக அழுது, நீ
என்னை நேசியாமல் என்னைப் பகைக்கிறாய், என்
ஜனங்களுக்கு ஒரு விடுகதையைச் சொன்னாய்,
அதை எனக்காவது விடுவிக்கவில்லையே என்றாள்; அதற்கு அவன்: இதோ,
நான் என் தாய்தகப்பனுக்கும் அதை
விடுவிக்கவில்லையே, உனக்கு அதை விடுவிப்பேனோ
என்றான்.
விருந்துண்கிற
ஏழுநாளும் அவள் அவன் முன்பாக
அழுதுகொண்டே இருந்தாள்; ஏழாம் நாளிலே அவள்
அவனை அலட்டிக்கொண்டிருந்தபடியால், அதை அவளுக்கு விடுவித்தான்;
அப்பொழுது அவள் தன் ஜனங்களுக்கு
அந்த விடுகதையை விடுவித்தாள்.
ஆகையால்
ஏழாம் நாளிலே பொழுது போகுமுன்னே,
அந்த ஊர் மனுஷர் அவனை
நோக்கி: தேனைப்பார்க்கிலும் மதுரமானது என்ன, சிங்கத்தைப்பார்க்கிலும் பலமானதும் என்ன
என்றார்கள்; அதற்கு அவன்: நீங்கள்
என் கிடாரியால் உழாதிருந்தீர்களானால், என் விடுகதையைக் கண்டுபிடிப்பதில்லை
என்றான்.
கர்த்தருடைய
ஆவி அவன்மேல் இறங்கினதினால், அவன் அஸ்கலோனுக்குப் போய்,
அவ்வூராரில் முப்பதுபேரைக் கொன்று, அவர்களுடைய வஸ்திரங்களை
உரிந்துகொண்டுவந்து, விடுகதையை விடுவித்தவர்களுக்கு அந்த மாற்று வஸ்திரங்களைக்
கொடுத்து, கோபம் மூண்டவனாய்ப் புறப்பட்டு,
தன் தகப்பன் வீட்டுக்குப் போய்விட்டான்.
சிம்சோனின்
பெண்சாதியோவென்றால், அவனுடைய தோழரில் அவனோடே
சிநேகமாயிருந்த ஒருவனுக்குக் கொடுக்கப்பட்டாள்.
சிலநாள்
சென்றபின்பு, சிம்சோன் கோதுமை அறுக்கிற நாட்களில்
ஒரு வெள்ளாட்டுக்குட்டியை எடுத்துக்கொண்டு, தன் பெண்சாதியைக் காணப்போய்:
நான் என் பெண்சாதியினிடத்தில் அறைவீட்டிற்குள்
போகட்டும் என்றான்; அவள் தகப்பனோ, அவனை
உள்ளே போக ஒட்டாமல்:
நீ அவளை முற்றிலும் பகைத்துவிட்டாய்
என்று நான் எண்ணி, அவளை
உன் சிநேகிதனுக்குக் கொடுத்துவிட்டேன்; அவள் தங்கை அவளைப்பார்க்கிலும்
அழகானவள் அல்லவா, அவளுக்குப் பதிலாக
இவள் உனக்கு இருக்கட்டும் என்று
சொன்னான்.
அப்பொழுது
சிம்சோன்: நான் பெலிஸ்தருக்குப் பொல்லாப்புச்
செய்தாலும், என்மேல் குற்றமில்லை என்று
அவர்களுக்குச் சொல்லி,
புறப்பட்டுப்போய்,
முந்நூறு நரிகளைப் பிடித்து, பந்தங்களை எடுத்து, வாலோடே வால் சேர்த்து,
இரண்டு வால்களுக்கும் நடுவே ஒவ்வொரு பந்தத்தை
வைத்துக் கட்டி,
பந்தங்களைக்
கொளுத்தி, பெலிஸ்தரின் வெள்ளாண்மையிலே அவைகளை ஓடவிட்டு, கதிர்க்கட்டுகளையும்
வெள்ளாண்மையையும் திராட்சத்தோட்டங்களையும் ஒலிவத்தோப்புகளையும் சுட்டெரித்துப் போட்டான்.
இப்படிச்
செய்தவன் யார் என்று பெலிஸ்தர்
கேட்கிறபோது, திம்னாத்தானுடைய மருமகனாகிய சிம்சோன்தான்; அவனுடைய பெண்சாதியை அவனுடைய
சிநேகிதனுக்குக் கொடுத்துவிட்டபடியால் அப்படிச் செய்தான் என்றார்கள்; அப்பொழுது பெலிஸ்தர் போய், அவளையும் அவள்
தகப்பனையும் அக்கினியால் சுட்டெரித்தார்கள்.
அப்பொழுது
சிம்சோன் அவர்களை நோக்கி: நீங்கள்
இப்படிச் செய்தபடியால் நான் உங்கள் கையிலே
பழிவாங்கினாலொழிய இளைப்பாறேன் என்று சொல்லி,
அவர்களைச்
சின்னபின்னமாகச் சங்காரம் பண்ணி, பின்பு போய்,
ஏத்தாம் ஊர்க் கன்மலைச் சந்திலே
குடியிருந்தான்.
அப்பொழுது
பெலிஸ்தர் போய், யூதாவிலே பாளயமிறங்கி,
லேகி என்கிற வெளியிலே பரவியிருந்தார்கள்.
நீங்கள்
எங்களுக்கு விரோதமாக வந்தது என்ன என்று
யூதா மனுஷர் கேட்டதற்கு, அவர்கள்:
சிம்சோன் எங்களுக்குச் செய்ததுபோல, நாங்களும் அவனுக்குச் செய்யும்படி அவனைக் கட்டுகிறதற்காக வந்தோம்
என்றார்கள்.
அப்பொழுது
யூதாவிலே மூவாயிரம்பேர் ஏத்தாம் ஊர்க் கன்மலைச்
சந்திற்குப் போய்: பெலிஸ்தர் நம்மை
ஆளுகிறார்கள் என்று தெரியாதா? பின்னை
ஏன் எங்களுக்கு இப்படிச் செய்தாய் என்று சிம்சோனிடத்தில் சொன்னார்கள்.
அதற்கு அவன்: அவர்கள் எனக்குச்
செய்தபடியே நானும் அவர்களுக்குச் செய்தேன்
என்றான்.
அப்பொழுது
அவர்கள்: உன்னைக் கட்டி, பெலிஸ்தர்
கையில் ஒப்புக்கொடுக்க வந்திருக்கிறோம் என்றார்கள். அதற்குச் சிம்சோன்: நீங்களே என்மேல் விழுகிறதில்லை
என்று எனக்கு ஆணையிடுங்கள் என்றான்.
அதற்கு
அவர்கள்: நாங்கள் உன்னை இறுகக்கட்டி,
அவர்கள் கையில் ஒப்புக்கொடுப்போமே அல்லாமல்,
உன்னைக் கொன்றுபோடமாட்டோம் என்று சொல்லி, இரண்டு
புதுக் கயிறுகளாலே அவனைக் கட்டி, கன்மலையிலிருந்து
கொண்டுபோனார்கள்.
அவன் லேகிவரைக்கும் வந்து சேர்ந்தபோது, பெலிஸ்தர்
அவனுக்கு விரோதமாய் ஆரவாரம் பண்ணினார்கள்: அப்பொழுது
கர்த்தருடைய ஆவி அவன்மேல் பலமாய்
இறங்கினதினால், அவன் புயங்களில் கட்டியிருந்த
கயிறுகள் நெருப்புப்பட்ட நூல்போலாகி, அவன் கட்டுகள் அவன்
கைகளை விட்டு அறுந்துபோயிற்று.
உடனே அவன் ஒரு கழுதையின்
பச்சைத் தாடையெலும்பைக் கண்டு, தன் கையை
நீட்டி அதை எடுத்து, அதினாலே
ஆயிரம் பேரைக் கொன்றுபோட்டான்.
அப்பொழுது
சிம்சோன்: கழுதையின் தாடையெலும்பினால் குவியல் குவியலாகப் பட்டுக்கிடக்கிறார்கள்,
கழுதையின் தாடையெலும்பினால் ஆயிரம்பேரைக் கொன்றேன் என்றான்.
அப்படிச்
சொல்லித் தீர்ந்தபின்பு, தன் கையில் இருந்த
தாடையெலும்பை எறிந்துவிட்டு, அவ்விடத்திற்கு ராமாத்லேகி என்று பேரிட்டான்.
அவன் மிகவும் தாகமடைந்து, கர்த்தரை
நோக்கிக் கூப்பிட்டு: தேவரீர் உமது அடியேன்
கையினால் இந்தப் பெரிய இரட்சிப்பைக்
கட்டளையிட்டிருக்க, இப்பொழுது நான் தாகத்தினால் செத்து,
விருத்தசேதனம் இல்லாதவர்கள் கையிலே விழவேண்டுமோ என்றான்.
அப்பொழுது
தேவன் லேகியிலுள்ள பள்ளத்தைப் பிளக்கப்பண்ணினார்; அதிலிருந்து தண்ணீர் ஓடிவந்தது; அவன்
குடித்தபோது அவன் உயிர் திரும்ப
வந்தது, அவன் பிழைத்தான்; ஆனபடியால்
அதற்கு எந்நக்கோரி என்று பேரிட்டான்; அது
இந்நாள்வரையும் லேகியில் இருக்கிறது.
பின்பு
சிம்சோன் காசாவுக்குப் போய், அங்கே ஒரு
வேசியைக் கண்டு, அவளிடத்தில் போனான்.
அப்பொழுது:
சிம்சோன் இங்கே வந்திருக்கிறான் என்று
காசா ஊராருக்குச் சொல்லப்பட்டது. அவர்கள்: காலையில் வெளிச்சமாகிறபோது அவனைக் கொன்றுபோடுவோம் என்று
சொல்லி, அவனை வளைந்துகொண்டு இராமுழுதும்
அவனுக்காகப் பட்டணவாசலில் பதிவிருந்து இராமுழுதும் பேசாதிருந்தார்கள்.
சிம்சோன்
நடுராத்திரிமட்டும் படுத்திருந்து, நடுராத்திரியில் எழுந்து, பட்டணத்து வாசல் கதவுகளையும் அதின்
இரண்டு நிலைகளையும் பிடித்து, தாழ்ப்பாளோடேகூடப் பேர்த்து, தன் தோளின்மேல் வைத்து,
எபிரோனுக்கு எதிரேயிருக்கிற மலையின் உச்சிக்குச் சுமந்து
கொண்டுபோனான்.
அதற்குப்பின்பு
அவன் சோரேக் ஆற்றங்கரையில் இருக்கிற
தெலீலாள் என்னும் பேருள்ள ஒரு
ஸ்திரீயோடே சிநேகமாயிருந்தான்.
அவளிடத்திற்குப்
பெலிஸ்தரின் அதிபதிகள் போய்: நீ அவனை
நயம்பண்ணி, அவனுடைய மகா பலம்
எதினாலே உண்டாயிருக்கிறது என்றும், நாங்கள் அவனைக் கட்டிச்
சிறுமைப்படுத்துகிறதற்கு எதினாலே அவனை மேற்கொள்ளலாம்
என்றும் அறிந்துகொள்; அப்பொழுது நாங்கள் ஒவ்வொருவரும் ஆயிரத்துநூறு
வெள்ளிக்காசு உனக்குக் கொடுப்போம் என்றார்கள்.
அப்படியே
தெலீலாள் சிம்சோனைப் பார்த்து: உன் மகா பலம்
எதினாலே உண்டாயிருக்கிறது, உன்னைச் சிறுமைப்படுத்த உன்னை
எதினாலே கட்டலாம் என்று நீ எனக்குச்
சொல்லவேண்டும் என்றாள்.
Jdg 16:7 அதற்குச் சிம்சோன்: உலராத பச்சையான ஏழு
அகணிநார்க் கயிறுகளாலே என்னைக் கட்டினால், நான்
பலட்சயமாகி, மற்ற மனுஷனைப்போல் ஆவேன்
என்றான்.
அப்பொழுது
பெலிஸ்தரின் அதிபதிகள் உலராத பச்சையான ஏழு
அகணி நார்க் கயிறுகளை அவளிடத்திற்குக்
கொண்டுவந்தார்கள்; அவைகளால் அவள் அவனைக் கட்டினாள்.
பதிவிருக்கிறவர்கள்
அறைவீட்டிலே காத்திருக்கும்போது, அவள்: சிம்சோனே, பெலிஸ்தர்
உன்மேல் வந்துவிட்டார்கள் என்றாள்; அப்பொழுது, சணல்நூலானது நெருப்புப்பட்டவுடனே இற்றுப்போகிறதுபோல, அவன் அந்தக் கயிறுகளை
அறுத்துப்போட்டான்; அவன் பலம் இன்னதினாலே
உண்டாயிருக்கிறது என்று அறியப்படவில்லை.
அப்பொழுது
தெலீலாள் சிம்சோனைப் பார்த்து: இதோ, என்னைப் பரியாசம்பண்ணி,
எனக்குப் பொய்சொன்னாய்; இப்போதும் உன்னை எதினாலே கட்டலாம்
என்று எனக்குச் சொல்லவேண்டும் என்றாள்.
அதற்கு
அவன்: இதுவரைக்கும் ஒரு வேலைக்கும் வழங்காதிருக்கிற
புதுக்கயிறுகளால் என்னை இறுகக் கட்டினால்,
நான் பலட்சயமாகி, மற்ற மனுஷனைப்போல் ஆவேன்
என்றான்.
அப்பொழுது
தெலீலாள், புதுக்கயிறுகளை வாங்கி, அவைகளால் அவனைக்
கட்டி: சிம்சோனே, பெலிஸ்தர் உன்மேல் வந்துவிட்டார்கள் என்றாள்;
பதிவிருக்கிறவர்கள் அறைவீட்டில் இருந்தார்கள்; ஆனாலும் அவன் தன்
புயங்களில் இருந்த கயிறுகளை ஒரு
நூலைப்போல அறுத்துப்போட்டான்.
பின்பு
தெலீலாள் சிம்சோனைப் பார்த்து: இதுவரைக்கும் என்னைப் பரியாசம்பண்ணி, எனக்குப்
பொய்சொன்னாய்; உன்னை எதினாலே கட்டலாம்
என்று எனக்குச் சொல்லவேண்டும் என்றாள்; அதற்கு அவன்: நீ
என் தலைமயிரின் ஏழு ஜடைகளை நெசவுநூல்
பாவோடே பின்னிவிட்டால் ஆகும் என்றான்.
அப்படியே
அவள் செய்து, அவைகளை ஆணியடித்து
மாட்டி: சிம்சோனே, பெலிஸ்தர் உன்மேல் வந்துவிட்டார்கள் என்றாள்;
அவன் நித்திரைவிட்டெழும்பி, நெசவு ஆணியையும் நூல்பாவையும்
கூடப் பிடுங்கிக்கொண்டு போனான்.
அப்பொழுது
அவள் அவனைப் பார்த்து: உன்
இருதயம் என்னோடு இராதிருக்க, உன்னைச்
சிநேகிக்கிறேன் என்று நீ எப்படிச்
சொல்லுகிறாய்? நீ இந்த மூன்று
விசையும் என்னைப் பரியாசம் பண்ணினாய்
அல்லவா, உன்னுடைய மகாபலம் எதினாலே உண்டாயிருக்கிறது
என்று எனக்குச் சொல்லாமற்போனாயே என்று சொல்லி,
இப்படி
அவனைத் தினம்தினம் தன் வார்த்தைகளினாலே நெருக்கி
அலட்டிக் கொண்டிருக்கிறதினால், சாகத்தக்கதாய் அவன் ஆத்துமா விசனப்பட்டு,
தன் இருதயத்தையெல்லாம் அவளுக்கு வெளிப்படுத்தி: சவரகன் கத்தி என்
தலையின்மேல் படவில்லை; நான் என் தாயின்
கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் தேவனுக்கென்று நசரேயனானவன்; என் தலை சிரைக்கப்பட்டால்,
என் பலம் என்னை விட்டுப்போம்;
அதினாலே நான் பலட்சயமாகி, மற்ற
எல்லா மனுஷரைப்போலும் ஆவேன் என்று அவளிடத்தில்
சொன்னான்.
அவன் தன் இருதயத்தையெல்லாம் தனக்கு வெளிப்படுத்தினதைத் தெலீலாள்
கண்டபோது, அவள் பெலிஸ்தரின் அதிபதிகளுக்கு ஆள் அனுப்பி: இந்த ஒருவிசை
வாருங்கள், அவன் தன் இருதயத்தையெல்லாம் எனக்கு வெளிப்படுத்தினான் என்று
சொல்லச்சொன்னாள்; அப்பொழுது பெலிஸ்தரின் அதிபதிகள் வெள்ளிக்காசுகளைத்
தங்கள் கையில் எடுத்துக்கொண்டு அவளிடத்துக்கு வந்தார்கள்.
அவள் அவனைத் தன் மடியிலே
நித்திரைசெய்யப்பண்ணி, ஒருவனை அழைத்து, அவன்
தலைமயிரின் ஏழு ஜடைகளையும் சிரைப்பித்து,
அவனைச் சிறுமைப்படுத்தத் தொடங்கினாள்; அவன் பலம் அவனைவிட்டு
நீங்கிற்று.
அப்பொழுது
அவள்: சிம்சோனே, பெலிஸ்தர் உன்மேல் வந்துவிட்டார்கள் என்றாள்;
அவன் நித்திரைவிட்டு விழித்து, கர்த்தர் தன்னைவிட்டு விலகினதை அறியாமல், எப்போதும்போல உதறிப்போட்டு வெளியே போவேன் என்றான்.
பெலிஸ்தர்
அவனைப் பிடித்து, அவன் கண்களைப் பிடுங்கி,
அவனைக் காசாவுக்குக் கொண்டுபோய், அவனுக்கு இரண்டு வெண்கல விலங்குபோட்டுச்
சிறைச்சாலையிலே மாவரைத்துக்கொண்டிருக்க வைத்தார்கள்.
அவன் தலைமயிர் சிரைக்கப்பட்ட பின்பு, திரும்பவும் முளைக்கத்
தொடங்கிற்று.
பெலிஸ்தரின்
பிரபுக்கள்: நம்முடைய பகைஞனாகிய சிம்சோனை நம்முடைய தேவன் நம்முடைய கையில்
ஒப்புக்கொடுத்தார் என்று சொல்லி, தங்கள்
தேவனாகிய தாகோனுக்கு ஒரு பெரிய பலிசெலுத்தவும்,
சந்தோஷம் கொண்டாடவும் கூடிவந்தார்கள்.
ஜனங்கள்
அவனைக் கண்டவுடனே: நம்முடைய தேசத்தைப் பாழாக்கி, நம்மில் அநேகரைக் கொன்றுபோட்ட
நம்முடைய பகைஞனை நம்முடைய தேவன்
நமது கையில் ஒப்புக்கொடுத்தார் என்று
சொல்லி, தங்கள் தேவனைப் புகழ்ந்தார்கள்.
இப்படி
அவர்கள் மனமகிழ்ச்சியாயிருக்கும்போது: நமக்கு முன்பாக வேடிக்கைகாட்டும்படிக்கு,
சிம்சோனைக் கூட்டிக்கொண்டு வாருங்கள் என்றார்கள்; அப்பொழுது சிம்சோனைச் சிறைச்சாலையிலிருந்து கூட்டிக்கொண்டு வந்தார்கள், அவர்களுக்கு முன்பாக வேடிக்கை காட்டினான்;
அவனைத் தூண்களுக்கு நடுவே நிறுத்தினார்கள்.
சிம்சோன்
தனக்குக் கைலாகு கொடுத்து நடத்துகிற
பிள்ளையாண்டானோடே, வீட்டைத் தாங்குகிற தூண்களிலே நான் சாய்ந்துகொண்டிருக்கும்படி அவைகளை நான்
தடவிப்பார்க்கட்டும் என்றான்.
அந்த வீடு புருஷராலும் ஸ்திரீகளாலும்
நிறைந்திருந்தது; அங்கே பெலிஸ்தரின் சகல
பிரபுக்களும், வீட்டின்மேல் புருஷரும் ஸ்திரீகளுமாக ஏறக்குறைய மூவாயிரம்பேர், சிம்சோன் வேடிக்கை காட்டுகிறதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.
அப்பொழுது
சிம்சோன் கர்த்தரை நோக்கிக் கூப்பிட்டு: கர்த்தராகிய ஆண்டவரே, நான் என் இரண்டு
கண்களுக்காக ஒரே தீர்வையாய்ப் பெலிஸ்தர்
கையிலே பழிவாங்கும்படிக்கு, இந்த ஒருவிசை மாத்திரம்
என்னை நினைத்தருளும், தேவனே, பலப்படுத்தும் என்று
சொல்லி,
சிம்சோன்
அந்த வீட்டைத் தாங்கி நிற்கிற இரண்டு
நடுத்தூண்களில், ஒன்றைத் தன் வலதுகையினாலும்,
மற்றொன்றைத் தன் இடதுகையினாலும் பிடித்துக்கொண்டு,
என் ஜீவன் பெலிஸ்தரோடேகூட மடியக்கடவது
என்று சொல்லி, பலமாய்ச் சாய்க்க,
அந்த வீடு அதில் இருந்த
பிரபுக்கள்மேலும் எல்லா ஜனங்கள்மேலும் விழுந்தது;
இவ்விதமாய் அவன் உயிரோடிருக்கையில் அவனால்
கொல்லப்பட்டவர்களைப்பார்க்கிலும்,
அவன் சாகும்போது அவனால் கொல்லப்பட்டவர்கள் அதிகமாயிருந்தார்கள்.
பின்பு
அவன் சகோதரரும், அவன் தகப்பன் வீட்டாரனைவரும்
போய், அவனை எடுத்துக்கொண்டுவந்து, சோராவுக்கும் எஸ்தாவோலுக்கும்
நடுவே அவன் தகப்பனாகிய மனோவாவின்
கல்லறையில் அடக்கம்பண்ணினார்கள். அவன் இஸ்ரவேலை இருபது
வருஷம் நியாயம் விசாரித்தான்.
Read more :
0 comments:
Post a Comment