இயேசு உலகின் பாவங்களுக்காக மரணித்தார். இறைவன் உலகின் மீது அன்புகொண்டு ஒரே மகனை இந்த உலகிற்காக கையளித்தார். அதுவும் உலகில் கொடூர மரண வேதனையான சிலுவையிலேயே மரணித்தார்.ஒரு சில வசனங்களை இங்கு பார்ப்போம்.
மத்தேயு 20 : 19 அவர்கள் அவரை ஏளனம் செய்து, சாட்டையால் அடித்து, சிலுவையில் அறையும்படி பிற இனத்தவரிடம் ஒப்புவிப்பார்கள். ஆனால் அவர் மூன்றாம் நாள் உயிருடன் எழுப்பப்படுவார்" என்று அவர்களிடம் கூறினார்.
மத்தேயு 26 : 2 "பாஸ்கா விழா இரண்டு நாள்களில் வரவிருக்கிறது என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். அப்பொழுது மானிட மகன் சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கெனக் காட்டிக்கொடுக்கப் படுவார்" என்றார்.
மத்தேயு 27 : 26 அப்போது அவர் பரபாவை அவர்கள் விருப்பத்திற்கிணங்க விடுதலை செய்தான்; இயேசுவைக் கசையால் அடித்துச் சிலுவையில் அறையுமாறு ஒப்புவித்தான்.
மத்தேயு 27 : 31 அவரை ஏளனம் செய்தபின், அவர்மேல் இருந்த தளர் அங்கியைக் கழற்றிவிட்டு அவருடைய ஆடைகளை அணிவித்து அவரைச் சிலுவையில் அறைவதற்காக இழுத்துச் சென்றனர்.
மாற்கு 15 : 15 ஆகவே பிலாத்து கூட்டத்தினரின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றும் வண்ணம் பரபாவை விடுதலை செய்து, இயேசுவைக் கசையால் அடித்து, சிலுவையில் அறையுமாறு ஒப்புவித்தான்.
மாற்கு 15 : 20 அவரை ஏளனம் செய்த பின் செந்நிற ஆடையைக் கழற்றி விட்டு அவருடைய ஆடைகளை அணிவித்து அவரைச் சிலுவையில் அறைவதற்காக வெளியே கூட்டிச் சென்றனர்.
மாற்கு 15 : 24 பிறகு அவர்கள் அவரைச் சிலுவையில் அறைந்தார்கள்; குலுக்கல் முறையில் யாருக்கு எது என்று பார்த்து அவருடைய ஆடைகளைத் தங்களுக்குள் பங்கிட்டுக் கொண்டார்கள்.
லூக்காஸ் 23 : 23 அவர்கள் அவரைச் சிலுவையில் அறைய வேண்டுமென்று உரத்த குரலில் வற்புறுத்திக் கேட்டார்கள். அவர்கள் குரலே வென்றது.
லூக்காஸ் 23 : 33 மண்டை ஓடு எனப்படும் இடத்திற்கு வந்ததும் அங்கே அவரையும் வலப்புறம் ஒருவனும் இடப்புறம் ஒருவனுமாக அக்குற்றவாளிகளையும் அவர்கள் சிலுவைகளில் அறைந்தார்கள்.
யோவான் 19 : 16 அப்போது பிலாத்து அவரைச் சிலுவையில் அறையுமாறு அவர்களிடம் ஒப்புவித்தான். அவர்கள் இயேசுவைத் தம் பொறுப்பில் ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.
யோவான் 19 : 17 இயேசு சிலுவையைத் தாமே சுமந்துகொண்டு "மண்டை ஓட்டு இடம்" என்னுமிடத்திற்குச் சென்றார். அதற்கு எபிரேய மொழியில் கொல்கொதா என்பது பெயர்.
இயேசுவின் இந்த சிலுவை மரணம் யூத மத போதகர்களால் இந்த தண்டனை கொடுக்க வேண்டியதாயிற்று.
யூதமத போதகர்களை நம் நாட்டு பாணியில் "ரிஷிகள்" என்றும் சொல்லலாம். இயேசுவின் மரணத்தை பற்றி இயேசுவின் சீடர் தோமாவின் போதனையால் உண்டான தாக்கத்தை பற்றி பார்ப்போம்.
இயேசு பாவத்திற்கு பலியாக தன்னையே ஒப்புக்கொடுத்தார். பலியிடப்படும் ஆடாக இருந்தார். பழுது இல்லாத நல்லா ஆடித்தான் பலியிட வேண்டும் என்பது கட்டளை, இயேசுவும் அவ்வாரே இருந்தார்.
விடுதலைப் பயணம் 12
5 ஆடு குறைபாடற்றதாக, கிடாயாக, ஒரு வயது குட்டியாக இருக்க வேண்டும். தேர்ந்தெடுப்பது வெள்ளாடாகவோ செம்மறியாடாகவோ இருக்கலாம்.
லேவியர் 22
20 பழுதான எதையும் உங்களுக்காகச் செலுத்தலாகாது. அது ஆண்டவருக்கு உகந்தது அன்று.
21 சிறப்புப் பொருத்தனையோ, தன்னார்வக் காணிக்கையோ மாடுகளில் அல்லது ஆடுகளில் நல்லுறவுப் பலியாகச் செலுத்தினால், அது ஏற்கத்தக்கதாக அமைய, மாசுமறுவற்றதாய் இருத்தல் வேண்டும்.
22 குருடு, ஊனம், நெரிவு, கழிச்சல் நோய், சொறி, சிரங்கு முதலிய குறைபாடுள்ளவற்றைச் செலுத்தாமலும் அவற்றை ஆண்டவரின் பலிபீடத்தில் எரிபலியாக்காமலும் இருப்பீர்களாக.
Svetasvatara Upanishad 6:19
Who is without parts, without actions, tranquil, without fault, without taint, the highest bridge to immortality-like a fire that has consumed its fuel.
-Translated by Max muller
இயேசு பழுதில்லாத ஆட்டுக்குட்டியாக பாவத்திற்கு பலியாக தயாராகிறார்.
Rig Veda - X:90:7
तं यज्ञं बर्हिषि परौक्षन पुरुषं जातमग्रतः |
तेन देवा अयजन्त साध्या रषयश्च ये ||
तेन देवा अयजन्त साध्या रषयश्च ये ||
They balmed as victim on the grass Puruṣa born in earliest time. With him the Deities and all Sādhyas and Ṛṣis sacrificed.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
asya = For this sacrifice
sapta = seven were
paridaya: = the sheathing logs, the fences.
tri:sapta = Thrice-seven, that is twenty one
samida: = the samit-wood firebrands
krtA: = made,
yad yajnam = for the sacrifice for which
devA: = the gods
tanvAnA: = as performers of the sacrifice
abadhnan = bound
purusham = the purusha
paSum = as the beast of sacrifice, Cow.
Rig Veda - X:90:7
तं यज्ञं बर्हिषि परौक्षन पुरुषं जातमग्रतः |
तेन देवा अयजन्त साध्या रषयश्च ये ||
तेन देवा अयजन्त साध्या रषयश्च ये ||
This man, the first born of the God, was tied to a wooden sacrificial post and the gods and the Kings along the seers performed the sacrifice.
இப்பொழுது பாவத்திற்கு பலியிடவேண்டிய மனிதரை மரக்கம்பத்தில் கட்டுகின்றனர், இந்த பலியை நன்கு பயிற்சி பெற்ற "ரிஷிகள்" மற்றும் "சத்யாஸ்" நிறைவேற்றுகின்றனர்.
Rig Veda - X:90:15
सप्तास्यासन परिधयस्त्रिः सप्त समिधः कर्ताः |
देवायद यज्ञं तन्वाना अबध्नन पुरुषं पशुम ||
देवायद यज्ञं तन्वाना अबध्नन पुरुषं पशुम ||
Seven fencing-sticks had he, thrice seven layers of fuel were prepared,When the Gods, offering sacrifice, bound, as their victim, Puruṣa.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
Rig Veda - X:90:16
यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि परथमान्यासन |
ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे
ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे
साध्याःसन्ति देवाः ||
Gods, sacrificing, sacrificed the victim these were the earliest holy ordinances. The Mighty Ones attained the height of heaven, there where the Sādhyas, Gods of old, are dwelling.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
Rig Veda - X:90:16
यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि परथमान्यासन |
ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे
ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे
साध्याःसन्ति देवाः ||
This (sacrifice) is the only way for redemption and liberation of mankind. Those meditate and attain this man, believe in heart and chant with the lips, get liberated in this world itself and there is no other way for salvation too
Sukhla Yajur Veda - XXXI:15
Then seven were his enclosing-sticks, his kindling-brands were three times seven, When Gods, performing sacrifice, bound as their victim Purusha.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
Sukhla Yajur Veda - XXXI:16
Gods, sacrificing, sacrificed the victim: these were the earliest holy ordinances. The Mighty Ones attained the height of heaven, there where the Sâdhyas, Gods of old, are dwelling.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
Sukhla Yajur Veda - XXXI:17
In the beginning he was formed, collected from waters, earth, and Visvakarman's essence. Fixing the form thereof Tvashtar proceedeth.This was at first the mortal's birth and godhead.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
Sukhla Yajur Veda - XXXI:18
I know this mighty Purusha whose colour is like the Sun, beyond the reach of darkness. He only who knows him leaves Death behind him. There is no path save this alone to travel.
-Translated by Ralph T.H. Griffith
Sukhla Yajur Veda - XXXI:18
This (sacrifice) is the only way for redemption and liberation of mankind. Those meditate and attain this man, believe in heart and chant with the lips, get liberated in this world itself and there is no other way for salvation too.
Satapatha Brahmana – Kanda :10
Adhyaya – 2:1
Now the one person which they made out of those seven persons became this Pragâpati. He produced living beings (or offspring), and having produced living beings he went upwards,--he went to that world where that (sun) now shines. And, indeed, there was then no other (victim) meet for sacrifice but that one (Pragâpati), and the gods set about offering him up in sacrifice.
Satapatha Brahmana – Kanda :10
Adhyaya – 2:2
Wherefore it is with reference to this that the Rishi has said (Rig-veda X, 90, 16), 'The gods offered up sacrifice by sacrifice,'--for by sacrifice they did offer up him (Pragâpati), the sacrifice;--'these were the first ordinances:'--for these laws were instituted first;--'these powers clung unto the firmament,'--the firmament is the world of heaven, and the powers are the gods: thus, 'Those gods who offered up that sacrifice shall cling to the world of heaven.
Satapatha Brahmana – Kanda :10
Adhyaya – 2:3
Where first the perfect gods were,'--the perfect gods, doubtless, are the vital airs, for it is they that perfected him in the beginning when they were desirous of becoming that (body of Pragâpati); and even now, indeed, they do perfect (him).--[Rig-veda X, 149, 3]--'Thereafter this other became meet for sacrifice by the abundance of the immortal world,'--for thereafter, indeed, other things here--whatsoever is immortal--became fit for sacrifice.
-Translated by Julius Eggeling
(Similarly, the Prajapati is not among the many mythical and even wicked characters found in Hindu traditions, but he is the Lord of all creation by definition.)
இதில் கூறப்பட்டுள்ள பிரஜாபதியோ அல்லது புருஷா என்று சொல்லப்பட்டுள்ளவர்கள் மற்ற இந்து கடவுள்களிடம் இருந்து தனித்து இருக்கின்றனர். இவர்களோடு வேறு எவரையும் ஒப்பிடவும் இயலாது.
Brihad Aranyaka Upanishad
Chapter – 1 :Brahmana 2:7
He desired that this body should be fit for sacrifice (medhya), and that he should be embodied by it. Then he became a horse (asva), because it swelled (asvat), and was fit for sacrifice (medhya); and this is why the horse-sacrifice is called Asva-medha.
Brihad Aranyaka Upanishad
Chapter – 1 :Brahmana 2:7
Verily he who knows him thus, knows the Asvamedha. Then, letting the horse free, he thought, and at the end of a year he offered it up for himself, while he gave up the (other) animals to the deities. Therefore the sacrificers offered up the purified horse belonging to Pragâpati, (as dedicated) to all the deities.
Brihad Aranyaka Upanishad
Chapter – 3 :Brahmana 9:28:2
'From his skin flows forth blood, sap from the skin (of the tree); and thus from the wounded man comes forth blood, as from a tree that is struck.
-Translated by Max Muller
இதில் தெளிவாக சொல்லப்பட்டுள்ளது பலியிடப்படுகின்ற மனிதரை இரத்தம் சிந்த வைத்துள்ளனர் இந்த இரத்தம் தான் உலக மக்களை பாவத்தில் இருந்து மீட்க சிந்தப்பட்டது என் அருமை நண்பர்களே, சிந்தியுங்கள். சிந்தித்து உங்களுக்காகவும் சிந்தப்பட்ட இரத்தத்தின் மூலம் மீட்ப்பு பெறுங்கள், பின்னர் நீங்களும் இறையாட்சிக்கு உட்படுவீர்கள்.
இயேசுவே உண்மையான இறைவன் அவரே நம் பாவங்களுக்காக மரித்தார்.
0 comments:
Post a Comment